نانوشته

هزاران غزل و ترانه نانوشتەای
که در عمق چشمانی آشیان گرفتەای
و هر خوابی را سربرمی آوری
آسودگی و مهر به ارمغان می آوری
و جنجالی چنان برپا می کنی
که یارای سخن گفتنش نیست
باری در خود مفهوم عشق نهفتەای
و گهگاه روی می نمایانی
و جهان را به تبسمی میهمان میکنی

دلنوشته

باڵنده

ئەمجارەشیان کاتێک که چاوم داخست
بە ناو ئاوا ڕام ئەکردو هەڵەفڕیم

لەو بەربەیانه سوورەدا
من هاتبووم سەیری ئەوان بکەم ،کەچی
  هەموو ئەو باڵندە جوانانە
ماقی من بوون
هەڵئەفڕین لەگەڵ مندا
جێژووانێکی زۆر رەنگین بوو
پر له ئەفسانەو ئەرخەوان
.......
که خۆر بە لەنجەوە هەڵهات،
تۆ لە بەردەمما وەستابووی
باڵات ببو به سێبەری هەستەکانم
هێندەی پێ نەچوو که لە ناو
هەست و ئەستێرەدا وون بوویت
لەوانەیە ئەوجار تۆ
لەگەل مەلەکاندا هەڵفریبێتی
                                        دلنوشته

یه مخاطب خاص خاص

این پست برای دوستیه که از وقتیکه باهم دوست شدیم، همیشه بوده و هست، حتی وقتهایی که من نبودەام، برای اون دوستی که بدون هیچ چشمداشتی همیشه سعی کرده کنارم باشه، حتی وقتهایی که خودم، کنار خودم نبودەم. دوستی که اگه اسمش رو هم نگم، توی تمام پست ها میشه اسمش رو دید. دلم می خواست یه چیزی اینجا براش بنویسم که درخور دوستیش باشه، اما با اینکه خیلی تلاش کردم، دیدم که همەچی براش کمه، دیدم که هیچ چیزی نمیتونه عمق حس قدردانیم رو بهش نشون بده. مهسا! بابت تمام بودنهات ازت ممنونم دوست خوبم. بابت تمام کامنت هات. بابت تمام اعتمادهات بابت لحظه لحظەی دوستی پاک و بی آلایشت. 

چاوەکانت

ئەو چاوانه گەر بهێڵن
د.ن.