به نظر من هر آدمی یه فرشته داره که توی مواقع سخت و بد زندگی به دادش میرسه. یه فرشته در کالبد یک آدم. تنها باید بتونی این رو درک کنی و بفهمی. یه فرشتهای که یهو با یه اتفاق ساده و گاهی عجیب سر راهت سبز میشه اونهم چه سبز شدنی جوریکه تمام لحظات زندگیت رو پر نسیم بهار میکنه جوریکه حتی وقتی میره یاد و خاطرهش برای همیشه توی ذهن پرپرت میمونه.در کل من اینطوری فکر میکنم که خدا برخی از فرشتههاش رو در کالبد آدمها به روی زمین میفرسته.
حالا میخوام بگم که یکی ازین فرشتههای سپید خدا تویی، این رو من با تمام وجودم باور دارم و میدونم خدای مهربون فرشتههاش رو از ما آدمها بیشتر دوست داره . پس تنها میتونم ازش بخوام که به ما رحم کنه و فرشتههاش رو از ما نگیره، چراکه ما نیازمند وجود این فرشتههاییم.اگه اونها نباشن خوبی از ما میگریزه و مهربانی از این زمین که ما آدمیان ، ناپاکش کردیم رخت برمی بنده و با همه ما قهر میکنه.
پس خدایا! این فرشته مهربان را به میان ما بازگردان تا مهربانی و پاکی از ما روی گردان نشود. خدایا فرشتهها را از ما بازنستان میدانم بندههای خوبی برایت نیستیم اما مانند همیشه تو به ما لطف بکن و با همه بدیهای ما، خوبیها را از ما نگیر. ما بدون فرشتهها پژمرده میشیم.
دلنوشته
۱ نظر:
با سلام
دقیقا با چشمان زیبای خود به دنیای اطراف و اطرافیان نگاه میکنی که چنین فرشتگانی را در اطراف خود که همان تبلور انوار خودت است را مشاهده میکنی
خوشا به حالت
موفق و پایدار باشی
یا حق
ارسال یک نظر