از همان وقتیکه ایستادی در دل ماه
و با نگاهی ارغوانی
آمالت را به بادها سپردی
و تمامی گفتەها آشنا شدند
وقتی خیره به سو سوی چشمم نگریستی
و از دل گفتی و از لبخند
و تمامی واژە ها را دچار کردی
و مرا
که با ترسی دل انگیز و خیالی مخملین
به زیبا شدن ادامه دادم
زیبایم کن!
برق چشمانم تشنه چکیدن است
در حریر آستان رویا
د.ن.
۱ نظر:
دُرم از دیده چکانست ...
به به
ایستادی در دل ماه
آمالت را به بادها سپردی
از دل گفتی و از لبخند
و تمامی واژە ها را دچار کردی
و مرا
خیلی خوبه خیلی خوب.
ارسال یک نظر