۱۳۹۲ مهر ۲۳, سه‌شنبه

گرش به خواب ببینم که در کنار منست





















گیسوی خوابم را که می بافی
کودکی مرا با خود می برد
کفشهایم را می کنم و
 تمام دشت را می دوم
چون ابر
تمام آسمان را پرواز میکنم
چون نسیم
سبکبال و بی قرار
شاد و سرمست
سرمست از تو
سرخوش از عشقی آرام و بی مرز

دلنوشته

۱ نظر:

مهسای کوچک گفت...

چقدر این نوشته ات دلنشینه بیان