۱۳۸۷ اسفند ۲۲, پنجشنبه

نوا


به دیدگانم بنگر ای گل ! ای مهربان!

نوای نیاز مرا از نگاهم بشنو

باشد که لبخندی بر لبانت بنشاند.

که لبخندت هزاران خورشید است

و بوسه‌هایت پاکتر از مهتاب

و دلت کودکانه‌ترین قصه‌هاست.

سخنانت پر از بوی بهار

که مرا مست هستی میکند.

نگاهت رنگین کمان هفت رنگ باغ بهشت

و چشمانت معصومیت کودکانه پر تردید

(دستانت آشتی ست ) دستانت آتش است

و( آغوشت اندک جایی است برای زیستن ، اندک جایی برای مردن.)

دلنوشته

۱ نظر:

Unknown گفت...

با سلام

سخنانت پر از بوی بهار


که مرا مست هستی میکند.

خیلی زیبا و قشنگ بود، عالی است.
موفق باشی
یا حق