بانگ تمنای دل

قلبم صدایت می زند ، بشنو تو آوای دلم

با شعر خواهم گویمت بانگ تمنای دلم

این دل فدای عشق توست وز شوق تو می آرمد

گر دوست تر می داری اش، مشکن تو مینای دلم

سر بر درون خاک غم، افتاده بود او گوشه‌ای

محزون و غمگین و ملول ، افسرده بود شیدا دلم

تا آمدی و قطره‌ای مهر و محبت دادی اش

سر برآورد از گل و چون گل جوانه زد دلم

حالا که گلدانش شدی، با موج عشق آتشین

هردم به طوفان می کشان ، آرامش دریا دلم

دلنوشته