عشقبازی آسمان

طراوت باران و نسیم خنکش

چون حس داغ عشق آسمانی ات

خون شعر را در رگهایم می دواند

و دلم سخن از سر می گیرد

ای خوب! ای همیشگی!

که بی مرزی ِ دوست داشتنت

همچون صاعقه‌ها که بر دل آسمان می کوبند

و اشک شوقش را بی مهابا، بی شرم

جاری می کنند،

بر دلم می کوبد

.....................

چه سمایی می کنند درختان

در جشن عشقبازی آسمان و صاعقه‌ها

و چه گسترانیده‌اند خود را

برای اشک پرشور آسمان

گونه‌های خیابان و خانه‌ها

و باد درین میانه

می وزد چه سرخوشانه

غوغا به پا می کند این عشقبازی ناب

و مرا می کشاند به صحن این جشن پرطنین و شاد

در زیر اشک آسمان

در آغوش باد

ساقی عشق ، ساغر دل را پر ز شعر می کند

به سلامتی آسمان

هرکه می خورد نوشش باد

دلنوشته