کیستی؟

تمام لحظه‌هایم پر از نسیم یاد توست ، طنین صدایت در گوش زندگی جاریست. از کدامین سیاره آمده‌ای ای پرنده‌ی بلندپرواز آسمان عشق؟ که اینگونه بی قرارم با تو که اینگونه بیتابم بی تو؟ از کدامین سرزمین آمده‌ای که مهربانی را لطیف تر از بال پروانه زیسته‌ای؟ اهلی کدام دیاری که گلهای سرخ باغ با دیدن تو دیگر نیازی به چرخیدن به‌ سوی آفتاب ندارند؟ و پرندگان، تمنای با تو پریدن در سر دارند؟ از هرسیاره‌ای که آمده باشی برای دلم پیام آشتی و دوستی آورده‌ای . چه‌ خوش نشسته‌ای بر بام دلم . بنشین و خودم را با دلم آشناتر کن . بمان و با دلم ترانه‌ی مهر بخوان . بمان که بودنت خوب است . دستم را بگیر و بمان تا خوبی رنگ نبازد . تا عشق رنگ بگیرد تا پرنده پرواز کند تا عشق سربلند بماند. بمان تا دلم آرام گیرد.

دلنوشته