مهربانتر باشیم

میدونی گاهی تنهایی خیلی خوبه ، البته من فکر میکنم همیشه خوبه و فقط گاهی خوبه که کسانی دور و برت باشند. چون وقتی تنهایی بهتر میتونی فکر کنی و وقتی تونستی بهتر فکر کنی، بهتر هم میتونی زندگی کنی. میخوام توی تنهاییم غرق بشم. میخوام بشینم و سالها فکر کنم شاید به جایی از زندگی برسم که دیگه به هیچی شک نکنم ، که دیگه بین ''خوب'' و'' بد'' سردرگم نمونم . میخوام به جایی برسم که فرق بین این دوتا رو از چند فرسخی تشخیص بدم. دلم میخواد دیگه هیچوقت پیش خودم ، عقلم و دلم شرمنده نشم. تا الانم سعی کرده‌م که هیچوقت شرمنده‌ش نشم ، اما خوب اگر هم شرمندگی بوده از بی تجربگی و خامی بوده ، و شایدم از خودخواهی. نمیدونم .

اما شاید این یه جورایی یه اعترافه ، آخه گاهی آدمها زود احساساتی میشن و وقتی که احساساتی شد‌ن دیگه بد و خوب با هم قاطی میشن و آدم مرز این دوتا رو گم میکنه. اعتراف میکنم که بارها و بارها این مرز رو گم کرده‌م، اما با همه‌ی اینها همیشه سعی کرده‌م طوری از کنار زندگی بگذرم که زانوی آهوی بی جفت نلرزد.

کاش میشد برای زانوی لرزان تمام آهوهای بی جفت مرهمی پیدا کنم و با یه بغل آرامش و اعتماد به آنها هدیه بدم. چه‌قدر دلم برایشان میسوزد، چه‌قدر گاهی دلم از اینهمه ناباوری و بی اعتمادی و سنگدلی میگیرد، کاش میتونستم کاری بکنم که هیچ چیزی به قانون گیاه و گل و چمن صدمه نزنه. اگه من نتونم کاری بکنم ، اگه تو نتونی کاری بکنی، پس تکلیف آهوها چی میشه؟ تکلیف این همه دل ناماندگار بی درمان.....

بیایید تا دیر نشده کاری بکنیم ، فکری بکنیم یا حتی فقط دعایی ، بیایید فقط دعا کنیم ، دعا کنیم که جرات فهمیدن پیدا کنیم ، کاش دعا کنیم که دیگه کسی رو گول نزنیم ، که دیگه دروغ نگیم ، که دیگه برای دیگران اگه درمان نیستیم ، درد هم نباشیم . که دیگه مهربون و خوب باشیم ، با همه و با خودمون.

ما بیشتر از اونچه که به محبت دیگران نیازمندیم، به محبت کردن نیاز داریم، اما چون خیلی خودخواهیم ، همیشه منتظر دریافت محبت و مهریم،شاید اگه این رو می فهمیدیم و می پذیرفتیم ، روزهامون حرام نمیشدند و از دست نمیرفتن. کاش این رو زودتر از اینها درک کنیم ، کاش کمی با هم مهربانتر باشیم ، قبل از آنکه فرصتها از دست برن و قبل از آنکه بهمون بگن دیگه وقت تمومه.........

به قول سهراب :

از مهرت لبخندي كن ، بنشان بر لب ما

باشد كه سرودي خيزد در خورد نيوشيدن تو.

دلنوشته